Nadat Daan iets te enthousiast bedacht dat hij vooruit wilde, stak zijn lijf daar een stokje voor en crashte hij…

Dik twee weken weer heel veel in bed moeten liggen en een behoorlijke terugslag.

Een harde maar een duidelijke les: heel rustig aan doen en zeker niks forceren.

Vorige week knapte hij langzaam weer wat op en samen met de ergotherapeut besproken hoe we bewegingen/ actief zijn langzaam kunnen oppakken zonder dat hij een terugslag krijgt ( ook van de prikkels ) Iets wat Daan zelf lastig vind om in te schatten.

Als hij binnen zit zonder veel prikkels houdt hij dat soms wel eens 20 minuten vol, maar buiten waar er fel licht/ geluid en rijdende auto’s zijn is dat een ander verhaal en lukt het maar 5 minuten om in de rolstoel te zitten.

Dus nu buiten oortjes in en een zonnebril op , om ook die prikkels te filteren, zodat hij minder snel slecht wordt.

Ook na elke activiteit ( zitten is er bijvoorbeeld een, of douchen) een tijd rusten/liggen.

We hebben het lopen weer kunnen oppakken en hij zit rond de 2,5/3 minuten, voordat hij moet gaat zitten en zich slecht gaat voelen.

Een hele prestatie, want de laatste keer zolang kunnen lopen was ergens vorig jaar zomer.

Ook is hij langzaam zijn been en arm spieren aan het trainen.

De fysio komt elke week om zijn pijnlijke nek en rug te masseren.

Daan krijgt nog steeds kaartjes / korte bezoekjes/ berichtjes en lieve cadeautjes en wil jullie daarvoor bedanken , jullie steun betekend heel veel voor hem en voor ons!

Ook lag er een hele mooie steen voor de voordeur. ( zie foto )

Pandabasje kwam twee hele mooie panda’s brengen met een mooie persoonlijke kaart.

Nogmaals dank!

Ook werden Daan en zijn zusje Sophie verrast met een super mooie deken van

Een super mooi initiatief van vrijwilligers die een deken maken voor kinderen die om wat voor reden de controle over hun eigen leven verliezen.

En verder, verder bikkelen we door.

Het is niet altijd makkelijk , maar met een lach en traan, blijven we ervoor gaan